1/279

دیدن نداره حال و روز کسی ک چشم دیدن هیشکیو نداره

نمیدونم الان کجای دنیام

یجای دور و غریب

یجا ک ن کسی از خانوادم هس کنارم

ن کسی ک بفهمه دردمو

فقط دلخوشم ب این وبلاگ و این لپ تاپ ک تو هجوم بغضایی ک

دارن جر میدن گلومو

پناه آوردم از زیر بعضی از دردا ی این وبلاگ

ک بنظرم خیلیا دلشون میخاد این وبلاگم نداشته باشم

آهـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ی نفس عمیق

بعضی وختا قشنگ خالیم میکنه

باید یادبگیرم ک چطوری دس تگون بدم برا چیزایی ک زمانی داشتم و

الان دارن میرن ک ناپدید شن

مث همیشه اصن نمیدونم ک چی دارم مینویسم

فقط باس بنویسم

انقد ک خود واژه ها دیگه تموم شن و خیالم راحت شه ک حرفی

دیگه نیس برا گفتن تو این پست



+ تاريخ ساعت نويسنده عزراییل |